Zuiden van het Zuidereiland

24 maart 2015 - Fairlie, Nieuw-Zeeland

Vandaag precies een week geleden rijden we weg van de westkust richting Queenstown, de hoofdstad van het zuidelijke deel van het zuidereiland en the place to be voor het actie toerisme. De meeste toeristen komen naar Queenstown om van een hoge brug af te springen of over een wilde rivier te raften maar wij doen het enkel aan als overnachtingsplek. De weg ernaartoe nemen we ruim de tijd voor en terecht want we komen langs mooie plekken. In Wanaka lunchen we in de zon aan het meer en daarna brengen we een bezoek aan Puzzle World, een klein attractiepark waar je waarnemingsvermogen op allerlei manieren voor de gek wordt gehouden. Wanneer we in Queenstown aankomen is het grijs en behoorlijk koud geworden, we staan op een druk holiday park waar de sfeer ver te zoeken is. 'S avonds voelen we ons oud als we op de bank zitten te lezen en naast ons een aantal jonge reizigers drankspelletjes zitten te doen. 

De volgende ochtend is het nog steeds koud en grijs, na het ontbijt vertrekken we snel richting Te Anau vanwaar we Milford Sound willen gaan bezoeken. Het is vandaag zo fris dat ik niet warm te krijgen ben en daarom kijk ik luuk op mn liefst aan en stel voor om vannacht een cabin te huren. Yeahh sinds weken weer eens een lekker bed, haha nouja een vier persoons stapelbed, maar zelfs na al die tijd willen we nog steeds wel naast elkaar slapen ;-) 's avonds zetten we de kachel aan en kijken heerlijk een filmpje op bed, waar je al niet blij van word! 

De volgende dag balen we als een stekker want vandaag gaan we naar Milford Sound, een van de mooiste fjorden aan de westkust, maar de lucht is nog steeds grijs! Shit, vandaag hebben we echt goed weer nodig! We rijden Te Anau uit en zien de wolken voor onze ogen op lossen als een wonder. Een strak blauwe lucht prijkt voor ons uit en de resterende 90 km naar Milford Sound zijn prachtig! De bergen worden steeds hoger en en de afdalingen steeds steiler en dan zegt Luuk opeens heel koeltjes naast me dat de rem het niet meer doet... Uuh grapje?? Nope, hij trapt em compleet in en we rijden nog steeds.. Gelukkig niet hard en daarom komen we op een grindstuk naast de weg tot stilstand. Na een minuutje blijkt de rem het weer te doen en na een hoop testen durven we het aan om de laatste 10 km te rijden naar een cafe waar we kunnen bellen. Na een kort gesprekje met de eigenaar blijkt dat we een andere stand moeten instellen zodat de auto op de motor remt, dan zullen de remmen het niet meer begeven. Fijn dat we dat nu weten... Enfin, ook weer opgelost, nu om ons heen kijken want we zijn bij Milford Sound! Heel mooi, net zo mooi als in de folders en de boekjes. We besluiten toch maar die prijzige boottour te doen want hier willen we meer van zien. Het water is zo blauw en de bergen die direct uit het water omhoog komen zijn soms meer dan 1500 meter hoog, echt super gaaf om te zien. We hadden beide nog niet eerder een fjord gezien maar dit is een mooie om mee te beginnen ;-) 

We slapen weer in het holidaypark in Te Anau maar dit keer weer gewoon in de camper. De volgende dag rijden we weer richting Milford Sound maar stoppen een aantal kilometer eerder om een wandeling in de bergen te maken. De eerste kilometers zijn steil en door dicht bos maar als we eruit komen dan zien we een super mooi uitzicht met overal om ons heen bergen. En nog steeds prachtig strak blauw weer! We rijden eind van de middag naar Lake Manapouri en slapen op een schattig kleinschalig park.

De dag erop is het weer voorbij met het mooie weer en is het weer erg fris. We rijden vandaag van het westen naar de oostkust naar de stad Dunedin. Wanneer we aankomen hebben we het nog net ff droog om de stad te bekijken en ff een drankje te doen maar de rest van de avond en nacht regent het. De regen zou tot en met de volgende dag aanhouden maar wanneer we wakker worden is het gelukkig droog. We rijden rond op het peninsula Otago, een mooi stuk natuur dat direct naast de stad ligt. Als we op een gegeven moment een strand op willen lopen ligt midden op een dun zandpaadje tussen de dicht begroeide duinen een flinke zeeleeuw, super gaaf! Maarja betekent wel dat wij de bosjes in kunnen want je mag niet te dichtbij komen, die beesten schijnen nog best snel te zijn. Als we eenmaal op het strand zijn probeer ik van deze kant nog een paar fotootjes te schieten. Steeds iets dichtebij ga ik, hij ligt toch lekker te slapen. Maar dan opeens zie ik een enorm hoofd omhoog komen en ik schik me te pletter, keihard ren ik terug naar Luuk maar ik ga net iets te hard voor mn benen en baf, daar lig ik languit in het zand, face down. Luuk vond het erg grappig. 

Vanuit Dunedin gaan we richting Mount Cook, de hoogste berg van NZ, we stoppen in Omarama, zon 70 km voor het national park. Fingers crossed dat de zon morgen een beetje schijnt zodat we iig een stukje van de berg kunnen zien. We vullen de avond met pesten en natuurlijk heeft Luuk weer veels te veel geluk, het staat inmiddels 77-80. ;-)

Het is nog een dik uur rijden naar het beginpunt van de wandeling onderaan Mount Cook en de weg ernaartoe schijnt fantastisch mooi te zijn, maar het enige wat wij zien is de weg en aan beide kanten kunnen we tot zon 50 meter hoog kijken en dan beginnen de wolken..hmm, dit komt niet goed uit. Toch heeft internet ons redelijk goed weer voorspeld dus bij Mount Cook Village gaan we koffie drinken tot we een paar puntjes blauw zien. Wanneer we aan het wandelen zijn geeft de berg steeds iets meer van zichzelf prijs, maar de top krijgen we niet te zien. Toch genieten we volop van de wandeling, we lopen door een prachtige vallei en de zon komt steeds meer door. 

Vandaag werden we wakker aan Lake Tekapo waarlangs we ook weer gewandeld hebben. Heerlijk weer en een goede stevige wandeling. We zitten nu in het plaatsje Fairlie en hebben eigenlijk nog niet echt een idee waar we morgen heengaan.. We hebben nog ruim anderhalve week voordat we in Christchurch de camper in moeten leveren en het meeste hebben we nu toch wel gezien! Mocht de zon ons goed gezind zijn dan kunnen we nog paar stranddagjes pakken, maarja zoals wel te lezen is in bovenstaand verhaal is op het weer hier geen pijl te trekken. Dus waar het volgend verslag overgaat blijft nog een verrassing, ook voor ons ;-) 

 

see ya xx 

Foto’s

3 Reacties

  1. Bianca:
    24 maart 2015
    Toch weer heerlijk om die avonturen van jullie in de trein naar werk te lezen! Klinkt als prachtige natuur ondanks de soms niet gunstige weersomstandigheden!
    En ik zie je al helemaal rennen bij dat beest vandaan ;) haha
    Nog even en dan zijn jullie weer terug in NL dus geniet er nog maar even goed van!

    Liefs Bianca
  2. Sverre:
    24 maart 2015
    Lucas en Anke !
    Ziet er goed uit zeg! Geniet er maar lekker van samen, voor je het weet ben je weer thuis.
    Have fun en tot snel!
    Xxx
  3. Papa Theo:
    26 maart 2015
    Het avontuur gaat maar door. Weer of geen weer. Humor en suspense in een prachtig landschap. Alle remmen gaan los en ook nog een achtervolging door een zeeleeuw!
    Schitterende foto´s weer!